riscongiurare
Italian
Etymology
From ri- + scongiurare.
Verb
riscongiuràre (first-person singular present riscongiùro, first-person singular past historic riscongiurài, past participle riscongiuràto, auxiliary avére)
- to implore etc. again
Conjugation
Conjugation of riscongiuràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riscongiuràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riscongiuràndo | |||
present participle | riscongiurànte | past participle | riscongiuràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riscongiùro | riscongiùri | riscongiùra | riscongiuriàmo | riscongiuràte | riscongiùrano |
imperfect | riscongiuràvo | riscongiuràvi | riscongiuràva | riscongiuravàmo | riscongiuravàte | riscongiuràvano |
past historic | riscongiurài | riscongiuràsti | riscongiurò | riscongiuràmmo | riscongiuràste | riscongiuràrono |
future | riscongiurerò | riscongiurerài | riscongiurerà | riscongiurerémo | riscongiureréte | riscongiurerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riscongiurerèi | riscongiurerésti | riscongiurerèbbe, riscongiurerébbe | riscongiurerémmo | riscongiureréste | riscongiurerèbbero, riscongiurerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riscongiùri | riscongiùri | riscongiùri | riscongiuriàmo | riscongiuriàte | riscongiùrino |
imperfect | riscongiuràssi | riscongiuràssi | riscongiuràsse | riscongiuràssimo | riscongiuràste | riscongiuràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riscongiùra | riscongiùri | riscongiuriàmo | riscongiuràte | riscongiùrino | ||
negative imperative | non riscongiuràre | non riscongiùri | non riscongiuriàmo | non riscongiuràte | non riscongiùrino |