riscomunicare
Italian
Etymology
From ri- + scomunicare.
Verb
riscomunicàre (first-person singular present riscomùnico, first-person singular past historic riscomunicài, past participle riscomunicàto, auxiliary avére)
- to excommunicate again
Conjugation
Conjugation of riscomunicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riscomunicàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riscomunicàndo | |||
present participle | riscomunicànte | past participle | riscomunicàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riscomùnico | riscomùnichi | riscomùnica | riscomunichiàmo | riscomunicàte | riscomùnicano |
imperfect | riscomunicàvo | riscomunicàvi | riscomunicàva | riscomunicavàmo | riscomunicavàte | riscomunicàvano |
past historic | riscomunicài | riscomunicàsti | riscomunicò | riscomunicàmmo | riscomunicàste | riscomunicàrono |
future | riscomunicherò | riscomunicherài | riscomunicherà | riscomunicherémo | riscomunicheréte | riscomunicherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riscomunicherèi | riscomunicherésti | riscomunicherèbbe, riscomunicherébbe | riscomunicherémmo | riscomunicheréste | riscomunicherèbbero, riscomunicherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riscomùnichi | riscomùnichi | riscomùnichi | riscomunichiàmo | riscomunichiàte | riscomùnichino |
imperfect | riscomunicàssi | riscomunicàssi | riscomunicàsse | riscomunicàssimo | riscomunicàste | riscomunicàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riscomùnica | riscomùnichi | riscomunichiàmo | riscomunicàte | riscomùnichino | ||
negative imperative | non riscomunicàre | non riscomùnichi | non riscomunichiàmo | non riscomunicàte | non riscomùnichino |