ripsahtaminen
Finnish
Etymology
ripsahtaa + -minen
Pronunciation
- IPA(key): /ˈripsɑhtɑminen/, [ˈrips̠ɑxt̪ɑˌmine̞n]
- Rhymes: -inen
- Syllabification: rip‧sah‧ta‧mi‧nen
Noun
ripsahtaminen
- snapping or crackling (once)
Declension
Inflection of ripsahtaminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ripsahtaminen | ripsahtamiset | |
genitive | ripsahtamisen | ripsahtamisten ripsahtamisien | |
partitive | ripsahtamista | ripsahtamisia | |
illative | ripsahtamiseen | ripsahtamisiin | |
singular | plural | ||
nominative | ripsahtaminen | ripsahtamiset | |
accusative | nom. | ripsahtaminen | ripsahtamiset |
gen. | ripsahtamisen | ||
genitive | ripsahtamisen | ripsahtamisten ripsahtamisien | |
partitive | ripsahtamista | ripsahtamisia | |
inessive | ripsahtamisessa | ripsahtamisissa | |
elative | ripsahtamisesta | ripsahtamisista | |
illative | ripsahtamiseen | ripsahtamisiin | |
adessive | ripsahtamisella | ripsahtamisilla | |
ablative | ripsahtamiselta | ripsahtamisilta | |
allative | ripsahtamiselle | ripsahtamisille | |
essive | ripsahtamisena | ripsahtamisina | |
translative | ripsahtamiseksi | ripsahtamisiksi | |
instructive | — | ripsahtamisin | |
abessive | ripsahtamisetta | ripsahtamisitta | |
comitative | — | ripsahtamisineen |
Possessive forms of ripsahtaminen (type nainen) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | ripsahtamiseni | ripsahtamisemme |
2nd person | ripsahtamisesi | ripsahtamisenne |
3rd person | ripsahtamisensa |
Verb
ripsahtaminen
- nominative of fourth infinitive of ripsahtaa