ripettinare
Italian
Etymology
From ri- + pettinare.
Verb
ripettinàre (first-person singular present ripèttino, first-person singular past historic ripettinài, past participle ripettinàto, auxiliary avére)
- to comb etc. again
Conjugation
Conjugation of ripettinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ripettinàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ripettinàndo | |||
present participle | ripettinànte | past participle | ripettinàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripèttino | ripèttini | ripèttina | ripettiniàmo | ripettinàte | ripèttinano |
imperfect | ripettinàvo | ripettinàvi | ripettinàva | ripettinavàmo | ripettinavàte | ripettinàvano |
past historic | ripettinài | ripettinàsti | ripettinò | ripettinàmmo | ripettinàste | ripettinàrono |
future | ripettinerò | ripettinerài | ripettinerà | ripettinerémo | ripettineréte | ripettinerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripettinerèi | ripettinerésti | ripettinerèbbe, ripettinerébbe | ripettinerémmo | ripettineréste | ripettinerèbbero, ripettinerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ripèttini | ripèttini | ripèttini | ripettiniàmo | ripettiniàte | ripèttinino |
imperfect | ripettinàssi | ripettinàssi | ripettinàsse | ripettinàssimo | ripettinàste | ripettinàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ripèttina | ripèttini | ripettiniàmo | ripettinàte | ripèttinino | ||
negative imperative | nonripettinàre | non ripèttini | non ripettiniàmo | non ripettinàte | non ripèttinino |
Anagrams
- interpretai