ripartire
Italian
Etymology
From ri- + partire.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.parˈti.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: ri‧par‧tì‧re
Verb
ripartìre (first-person singular present ripàrto, first-person singular past historic ripartìi, past participle ripartìto, auxiliary èssere) (intransitive) [auxiliary essere]
- to leave again
- to start again
Conjugation
Conjugation of ripartìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ripartìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | ripartèndo | |||
present participle | ripartènte | past participle | ripartìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripàrto | ripàrti | ripàrte | ripartiàmo | ripartìte | ripàrtono |
imperfect | ripartìvo | ripartìvi | ripartìva | ripartivàmo | ripartivàte | ripartìvano |
past historic | ripartìi | ripartìsti | ripartì | ripartìmmo | ripartìste | ripartìrono |
future | ripartirò | ripartirài | ripartirà | ripartirémo | ripartiréte | ripartirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripartirèi | ripartirésti | ripartirèbbe, ripartirébbe | ripartirémmo | ripartiréste | ripartirèbbero, ripartirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ripàrta | ripàrta | ripàrta | ripartiàmo | ripartiàte | ripàrtano |
imperfect | ripartìssi | ripartìssi | ripartìsse | ripartìssimo | ripartìste | ripartìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ripàrti | ripàrta | ripartiàmo | ripartìte | ripàrtano | ||
negative imperative | nonripartìre | non ripàrta | non ripartiàmo | non ripartìte | non ripàrtano |
Verb
ripartìre (first-person singular present ripartìsco, first-person singular past historic ripartìi, past participle ripartìto, auxiliary avére) (transitive)
- to divide up [+ in (object) = in] or [+ su (object) = in]
- to share out, to distribute [+ tra (object) = among]
Conjugation
Conjugation of ripartìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ripartìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ripartèndo | |||
present participle | ripartènte | past participle | ripartìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripartìsco | ripartìsci | ripartìsce | ripartiàmo | ripartìte | ripartìscono |
imperfect | ripartìvo | ripartìvi | ripartìva | ripartivàmo | ripartivàte | ripartìvano |
past historic | ripartìi | ripartìsti | ripartì | ripartìmmo | ripartìste | ripartìrono |
future | ripartirò | ripartirài | ripartirà | ripartirémo | ripartiréte | ripartirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripartirèi | ripartirésti | ripartirèbbe, ripartirébbe | ripartirémmo | ripartiréste | ripartirèbbero, ripartirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ripartìsca | ripartìsca | ripartìsca | ripartiàmo | ripartiàte | ripartìscano |
imperfect | ripartìssi | ripartìssi | ripartìsse | ripartìssimo | ripartìste | ripartìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ripartìsci | ripartìsca | ripartiàmo | ripartìte | ripartìscano | ||
negative imperative | nonripartìre | non ripartìsca | non ripartiàmo | non ripartìte | non ripartìscano |
Including lesser-used forms:
Conjugation of ripartìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ripartìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ripartèndo | |||
present participle | ripartènte | past participle | ripartìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripartìsco, ripàrto1 | ripartìsci, ripàrti1 | ripartìsce, ripàrte1 | ripartiàmo | ripartìte | ripartìscono, ripàrtono1 |
imperfect | ripartìvo | ripartìvi | ripartìva | ripartivàmo | ripartivàte | ripartìvano |
past historic | ripartìi | ripartìsti | ripartì | ripartìmmo | ripartìste | ripartìrono |
future | ripartirò | ripartirài | ripartirà | ripartirémo | ripartiréte | ripartirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ripartirèi | ripartirésti | ripartirèbbe, ripartirébbe | ripartirémmo | ripartiréste | ripartirèbbero, ripartirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ripartìsca, ripàrta1 | ripartìsca, ripàrta1 | ripartìsca, ripàrta1 | ripartiàmo | ripartiàte | ripartìscano, ripàrtano1 |
imperfect | ripartìssi | ripartìssi | ripartìsse | ripartìssimo | ripartìste | ripartìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ripartìsci, ripàrti1 | ripartìsca, ripàrta1 | ripartiàmo | ripartìte | ripartìscano, ripàrtano1 | ||
negative imperative | nonripartìre | non ripartìsca, non ripàrta1 | non ripartiàmo | non ripartìte | non ripartìscano, non ripàrtano1 |
1Poetic.
Related terms
- ripartirsi
- ripartizione
Further reading
- ripartire1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
- ripartire2 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana