rinvoltare
Italian
Etymology
From ri- + involtare.
Pronunciation
- IPA(key): /rin.volˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: rin‧vol‧tà‧re
Verb
rinvoltàre (first-person singular present rinvòlto, first-person singular past historic rinvoltài, past participle rinvoltàto, auxiliary avére)
- (transitive) to wrap up or envelop again
Conjugation
Conjugation of rinvoltàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rinvoltàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rinvoltàndo | |||
present participle | rinvoltànte | past participle | rinvoltàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinvòlto | rinvòlti | rinvòlta | rinvoltiàmo | rinvoltàte | rinvòltano |
imperfect | rinvoltàvo | rinvoltàvi | rinvoltàva | rinvoltavàmo | rinvoltavàte | rinvoltàvano |
past historic | rinvoltài | rinvoltàsti | rinvoltò | rinvoltàmmo | rinvoltàste | rinvoltàrono |
future | rinvolterò | rinvolterài | rinvolterà | rinvolterémo | rinvolteréte | rinvolterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinvolterèi | rinvolterésti | rinvolterèbbe, rinvolterébbe | rinvolterémmo | rinvolteréste | rinvolterèbbero, rinvolterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rinvòlti | rinvòlti | rinvòlti | rinvoltiàmo | rinvoltiàte | rinvòltino |
imperfect | rinvoltàssi | rinvoltàssi | rinvoltàsse | rinvoltàssimo | rinvoltàste | rinvoltàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rinvòlta | rinvòlti | rinvoltiàmo | rinvoltàte | rinvòltino | ||
negative imperative | nonrinvoltàre | non rinvòlti | non rinvoltiàmo | non rinvoltàte | non rinvòltino |
Anagrams
- rinvolterà, volterrani