rinne
See also: Rinne
Finnish
Etymology
rinta + -e
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrinːeˣ/, [ˈrinːe̞(ʔ)]
- Rhymes: -inːe
- Syllabification(key): rin‧ne
Noun
rinne
- A slope, hillside
- (skiing) A piste
Declension
Inflection of rinne (Kotus type 48*J/hame, nt-nn gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | rinne | rinteet | |
genitive | rinteen | rinteiden rinteitten | |
partitive | rinnettä | rinteitä | |
illative | rinteeseen | rinteisiin rinteihin | |
singular | plural | ||
nominative | rinne | rinteet | |
accusative | nom. | rinne | rinteet |
gen. | rinteen | ||
genitive | rinteen | rinteiden rinteitten | |
partitive | rinnettä | rinteitä | |
inessive | rinteessä | rinteissä | |
elative | rinteestä | rinteistä | |
illative | rinteeseen | rinteisiin rinteihin | |
adessive | rinteellä | rinteillä | |
ablative | rinteeltä | rinteiltä | |
allative | rinteelle | rinteille | |
essive | rinteenä | rinteinä | |
translative | rinteeksi | rinteiksi | |
instructive | — | rintein | |
abessive | rinteettä | rinteittä | |
comitative | — | rinteineen |
Possessive forms of rinne (type hame) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | rinteeni | rinteemme |
2nd person | rinteesi | rinteenne |
3rd person | rinteensä |
Synonyms
- (skiing piste): laskettelurinne
Derived terms
- pohjoisrinne
German
Pronunciation
Audio (file)
Verb
rinne
- inflection of rinnen:
- first-person singular present
- first/third-person singular subjunctive I
- singular imperative
Irish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɾˠɪn̠ʲə/
Etymology 1
From Old Irish do·rigni, deuterotonic form of the perfect tense of do·gní.
Verb
rinne
- past analytic independent of déan
Alternative forms
- dhein (Munster)
- do-rinne (archaic)
- rinn (Ulster)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
rinne f
- genitive singular of rinn
Japanese
Romanization
rinne
- Rōmaji transcription of りんね
Scottish Gaelic
Pronoun
rinne
- Alternative spelling of ruinne
West Flemish
Etymology
From Middle Dutch rein, from Old Dutch regan, from Proto-Germanic *regną.
Noun
rinne f
- rain
Synonyms
- reegn
West Frisian
Etymology
From Old Frisian rinna, from Proto-Germanic *rinnaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪnə/
Verb
rinne
- to walk
- Eltse dei rin ik om te trainen. ― I walk every day to exercise.
Inflection
Strong class 3 | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | rinne | |||
3rd singular past | rûn | |||
past participle | rûn | |||
infinitive | rinne | |||
long infinitive | rinnen | |||
gerund | rinnen n | |||
auxiliary | hawwe | |||
indicative | present tense | past tense | ||
1st singular | rin | rûn | ||
2nd singular | rinst | rûnst | ||
3rd singular | rint | rûn | ||
plural | rinne | rûnen | ||
imperative | rin | |||
participles | rinnend | rûn |
Further reading
- “rinne”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011