ringolfare
Italian
Etymology
From ri- + ingolfare.
Verb
ringolfàre (first-person singular present ringólfo or ringòlfo[1], first-person singular past historic ringolfài, past participle ringolfàto, auxiliary avére)
- to flood an engine again
Conjugation
Conjugation of ringolfàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ringolfàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ringolfàndo | |||
present participle | ringolfànte | past participle | ringolfàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringólfo, ringòlfo | ringólfi, ringòlfi | ringólfa, ringòlfa | ringolfiàmo | ringolfàte | ringólfano, ringòlfano |
imperfect | ringolfàvo | ringolfàvi | ringolfàva | ringolfavàmo | ringolfavàte | ringolfàvano |
past historic | ringolfài | ringolfàsti | ringolfò | ringolfàmmo | ringolfàste | ringolfàrono |
future | ringolferò | ringolferài | ringolferà | ringolferémo | ringolferéte | ringolferànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringolferèi | ringolferésti | ringolferèbbe, ringolferébbe | ringolferémmo | ringolferéste | ringolferèbbero, ringolferébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ringólfi, ringòlfi | ringólfi, ringòlfi | ringólfi, ringòlfi | ringolfiàmo | ringolfiàte | ringólfino, ringòlfino |
imperfect | ringolfàssi | ringolfàssi | ringolfàsse | ringolfàssimo | ringolfàste | ringolfàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ringólfa, ringòlfa | ringólfi, ringòlfi | ringolfiàmo | ringolfàte | ringólfino, ringòlfino | ||
negative imperative | nonringolfàre | non ringólfi, non ringòlfi | non ringolfiàmo | non ringolfàte | non ringólfino, non ringòlfino |
References
- ingolfo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)