ringaggiare
Italian
Etymology
From ri- + ingaggiare.
Verb
ringaggiàre (first-person singular present ringàggio, first-person singular past historic ringaggiài, past participle ringaggiàto, auxiliary avére)
- to engage or recruit again
Conjugation
Conjugation of ringaggiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ringaggiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ringaggiàndo | |||
present participle | ringaggiànte | past participle | ringaggiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringàggio | ringàggi | ringàggia | ringaggiàmo | ringaggiàte | ringàggiano |
imperfect | ringaggiàvo | ringaggiàvi | ringaggiàva | ringaggiavàmo | ringaggiavàte | ringaggiàvano |
past historic | ringaggiài | ringaggiàsti | ringaggiò | ringaggiàmmo | ringaggiàste | ringaggiàrono |
future | ringaggerò | ringaggerài | ringaggerà | ringaggerémo | ringaggeréte | ringaggerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringaggerèi | ringaggerésti | ringaggerèbbe, ringaggerébbe | ringaggerémmo | ringaggeréste | ringaggerèbbero, ringaggerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ringàggi | ringàggi | ringàggi | ringaggiàmo | ringaggiàte | ringàggino |
imperfect | ringaggiàssi | ringaggiàssi | ringaggiàsse | ringaggiàssimo | ringaggiàste | ringaggiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ringàggia | ringàggi | ringaggiàmo | ringaggiàte | ringàggino | ||
negative imperative | nonringaggiàre | non ringàggi | non ringaggiàmo | non ringaggiàte | non ringàggino |