rinfangare
Italian
Etymology
From ri- + infangare.
Verb
rinfangàre (first-person singular present rinfàngo, first-person singular past historic rinfangài, past participle rinfangàto, auxiliary avére)
- (transitive) to cover with mud again
- (transitive) to sully again
Conjugation
Conjugation of rinfangàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rinfangàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rinfangàndo | |||
present participle | rinfangànte | past participle | rinfangàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinfàngo | rinfànghi | rinfànga | rinfanghiàmo | rinfangàte | rinfàngano |
imperfect | rinfangàvo | rinfangàvi | rinfangàva | rinfangavàmo | rinfangavàte | rinfangàvano |
past historic | rinfangài | rinfangàsti | rinfangò | rinfangàmmo | rinfangàste | rinfangàrono |
future | rinfangherò | rinfangherài | rinfangherà | rinfangherémo | rinfangheréte | rinfangherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinfangherèi | rinfangherésti | rinfangherèbbe, rinfangherébbe | rinfangherémmo | rinfangheréste | rinfangherèbbero, rinfangherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rinfànghi | rinfànghi | rinfànghi | rinfanghiàmo | rinfanghiàte | rinfànghino |
imperfect | rinfangàssi | rinfangàssi | rinfangàsse | rinfangàssimo | rinfangàste | rinfangàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rinfànga | rinfànghi | rinfanghiàmo | rinfangàte | rinfànghino | ||
negative imperative | non rinfangàre | non rinfànghi | non rinfanghiàmo | non rinfangàte | non rinfànghino |
Anagrams
- infrangerà