rincorarsi
Italian
Verb
rincoràrsi (first-person singular present mi rincòro, first-person singular past historic mi rincorài, past participle rincoràto)
- (uncommon) Alternative form of rincuorarsi
Conjugation
Conjugation of rincoràrsi (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincoràrsi | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | rincoràndosi | |||
present participle | rincorànte | past participle | rincoràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi rincòro | ti rincòri | si rincòra | ci rincoriàmo | vi rincoràte | si rincòrano |
imperfect | mi rincoràvo | ti rincoràvi | si rincoràva | ci rincoravàmo | vi rincoravàte | si rincoràvano |
past historic | mi rincorài | ti rincoràsti | si rincorò | ci rincoràmmo | vi rincoràste | si rincoràrono |
future | mi rincorerò | ti rincorerài | si rincorerà | ci rincorerémo | vi rincoreréte | si rincorerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi rincorerèi | ti rincorerésti | si rincorerèbbe, si rincorerébbe | ci rincorerémmo | vi rincoreréste | si rincorerèbbero, si rincorerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | mi rincòri | ti rincòri | si rincòri | ci rincoriàmo | vi rincoriàte | si rincòrino |
imperfect | mi rincoràssi | ti rincoràssi | si rincoràsse | ci rincoràssimo | vi rincoràste | si rincoràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincòrati | si rincòri | rincoriàmoci | rincoràtevi | si rincòrino | ||
negative imperative | non rincoràrti, non tirincoràre | non sirincòri | non rincoriàmoci, non cirincoriàmo | non rincoràtevi, non virincoràte | non sirincòrino |