rincorare
Italian
Verb
rincoràre (first-person singular present rincòro, first-person singular past historic rincorài, past participle rincoràto, auxiliary avére)
- (uncommon) Alternative form of rincuorare
Conjugation
Conjugation of rincoràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincoràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rincoràndo | |||
present participle | rincorànte | past participle | rincoràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincòro | rincòri | rincòra | rincoriàmo | rincoràte | rincòrano |
imperfect | rincoràvo | rincoràvi | rincoràva | rincoravàmo | rincoravàte | rincoràvano |
past historic | rincorài | rincoràsti | rincorò | rincoràmmo | rincoràste | rincoràrono |
future | rincorerò | rincorerài | rincorerà | rincorerémo | rincoreréte | rincorerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincorerèi | rincorerésti | rincorerèbbe, rincorerébbe | rincorerémmo | rincoreréste | rincorerèbbero, rincorerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rincòri | rincòri | rincòri | rincoriàmo | rincoriàte | rincòrino |
imperfect | rincoràssi | rincoràssi | rincoràsse | rincoràssimo | rincoràste | rincoràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincòra | rincòri | rincoriàmo | rincoràte | rincòrino | ||
negative imperative | non rincoràre | non rincòri | non rincoriàmo | non rincoràte | non rincòrino |
Related terms
- rincoramento
Anagrams
- incorrerà, rincarerò, rincorerà