rincarnare
Italian
Verb
rincarnàre (first-person singular present rincàrno, first-person singular past historic rincarnài, past participle rincarnàto, auxiliary avére)
- (uncommon) Alternative form of reincarnare
- to cause (someone) to flesh out again, to cause to gain weight again
Conjugation
Conjugation of rincarnàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincarnàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rincarnàndo | |||
present participle | rincarnànte | past participle | rincarnàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincàrno | rincàrni | rincàrna | rincarniàmo | rincarnàte | rincàrnano |
imperfect | rincarnàvo | rincarnàvi | rincarnàva | rincarnavàmo | rincarnavàte | rincarnàvano |
past historic | rincarnài | rincarnàsti | rincarnò | rincarnàmmo | rincarnàste | rincarnàrono |
future | rincarnerò | rincarnerài | rincarnerà | rincarnerémo | rincarneréte | rincarnerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincarnerèi | rincarnerésti | rincarnerèbbe, rincarnerébbe | rincarnerémmo | rincarneréste | rincarnerèbbero, rincarnerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rincàrni | rincàrni | rincàrni | rincarniàmo | rincarniàte | rincàrnino |
imperfect | rincarnàssi | rincarnàssi | rincarnàsse | rincarnàssimo | rincarnàste | rincarnàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincàrna | rincàrni | rincarniàmo | rincarnàte | rincàrnino | ||
negative imperative | non rincarnàre | non rincàrni | non rincarniàmo | non rincarnàte | non rincàrnino |
Related terms
- rincarnazione
- rincarnarsi
Anagrams
- rincarnerà