rinarrare
Italian
Etymology
From ri- + narrare.
Verb
rinarràre (first-person singular present rinàrro, first-person singular past historic rinarrài, past participle rinarràto, auxiliary avére)
- (transitive) to retell, to narrate again
Conjugation
Conjugation of rinarràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rinarràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rinarràndo | |||
present participle | rinarrànte | past participle | rinarràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinàrro | rinàrri | rinàrra | rinarriàmo | rinarràte | rinàrrano |
imperfect | rinarràvo | rinarràvi | rinarràva | rinarravàmo | rinarravàte | rinarràvano |
past historic | rinarrài | rinarràsti | rinarrò | rinarràmmo | rinarràste | rinarràrono |
future | rinarrerò | rinarrerài | rinarrerà | rinarrerémo | rinarreréte | rinarrerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rinarrerèi | rinarrerésti | rinarrerèbbe, rinarrerébbe | rinarrerémmo | rinarreréste | rinarrerèbbero, rinarrerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rinàrri | rinàrri | rinàrri | rinarriàmo | rinarriàte | rinàrrino |
imperfect | rinarràssi | rinarràssi | rinarràsse | rinarràssimo | rinarràste | rinarràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rinàrra | rinàrri | rinarriàmo | rinarràte | rinàrrino | ||
negative imperative | nonrinarràre | non rinàrri | non rinarriàmo | non rinarràte | non rinàrrino |
Anagrams
- rinarrerà