rimpiastrare
Italian
Etymology
From ri- + impiastrare.
Verb
rimpiastràre (first-person singular present rimpiàstro, first-person singular past historic rimpiastrài, past participle rimpiastràto, auxiliary avére)
- to plaster (with) again
Conjugation
Conjugation of rimpiastràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rimpiastràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rimpiastràndo | |||
present participle | rimpiastrànte | past participle | rimpiastràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimpiàstro | rimpiàstri | rimpiàstra | rimpiastriàmo | rimpiastràte | rimpiàstrano |
imperfect | rimpiastràvo | rimpiastràvi | rimpiastràva | rimpiastravàmo | rimpiastravàte | rimpiastràvano |
past historic | rimpiastrài | rimpiastràsti | rimpiastrò | rimpiastràmmo | rimpiastràste | rimpiastràrono |
future | rimpiastrerò | rimpiastrerài | rimpiastrerà | rimpiastrerémo | rimpiastreréte | rimpiastrerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimpiastrerèi | rimpiastrerésti | rimpiastrerèbbe, rimpiastrerébbe | rimpiastrerémmo | rimpiastreréste | rimpiastrerèbbero, rimpiastrerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rimpiàstri | rimpiàstri | rimpiàstri | rimpiastriàmo | rimpiastriàte | rimpiàstrino |
imperfect | rimpiastràssi | rimpiastràssi | rimpiastràsse | rimpiastràssimo | rimpiastràste | rimpiastràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rimpiàstra | rimpiàstri | rimpiastriàmo | rimpiastràte | rimpiàstrino | ||
negative imperative | nonrimpiastràre | non rimpiàstri | non rimpiastriàmo | non rimpiastràte | non rimpiàstrino |