rimpelig
Dutch
Etymology
From rimpel + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪm.pə.ləx/
- Hyphenation: rim‧pe‧lig
Adjective
rimpelig (comparative rimpeliger, superlative rimpeligst)
- wrinkly, wrinkled
Inflection
Inflection of rimpelig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | rimpelig | |||
inflected | rimpelige | |||
comparative | rimpeliger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | rimpelig | rimpeliger | het rimpeligst het rimpeligste | |
indefinite | m./f. sing. | rimpelige | rimpeligere | rimpeligste |
n. sing. | rimpelig | rimpeliger | rimpeligste | |
plural | rimpelige | rimpeligere | rimpeligste | |
definite | rimpelige | rimpeligere | rimpeligste | |
partitive | rimpeligs | rimpeligers | — |
Derived terms
- rimpeligheid