rimedicare
Italian
Etymology
From ri- + medicare. First attested in 1872.
Verb
rimedicàre (first-person singular present rimèdico, first-person singular past historic rimedicài, past participle rimedicàto, auxiliary avére) (transitive)
- to dress (a wound) again
- to treat (an injured patient) again
Conjugation
Conjugation of rimedicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rimedicàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rimedicàndo | |||
present participle | rimedicànte | past participle | rimedicàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimèdico | rimèdichi | rimèdica | rimedichiàmo | rimedicàte | rimèdicano |
imperfect | rimedicàvo | rimedicàvi | rimedicàva | rimedicavàmo | rimedicavàte | rimedicàvano |
past historic | rimedicài | rimedicàsti | rimedicò | rimedicàmmo | rimedicàste | rimedicàrono |
future | rimedicherò | rimedicherài | rimedicherà | rimedicherémo | rimedicheréte | rimedicherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimedicherèi | rimedicherésti | rimedicherèbbe, rimedicherébbe | rimedicherémmo | rimedicheréste | rimedicherèbbero, rimedicherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rimèdichi | rimèdichi | rimèdichi | rimedichiàmo | rimedichiàte | rimèdichino |
imperfect | rimedicàssi | rimedicàssi | rimedicàsse | rimedicàssimo | rimedicàste | rimedicàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rimèdica | rimèdichi | rimedichiàmo | rimedicàte | rimèdichino | ||
negative imperative | non rimedicàre | non rimèdichi | non rimedichiàmo | non rimedicàte | non rimèdichino |