rimbracciare
Italian
Etymology
From ri- + imbracciare.
Verb
rimbracciàre (first-person singular present rimbràccio, first-person singular past historic rimbracciài, past participle rimbracciàto, auxiliary avére)
- to take up etc. again
Conjugation
Conjugation of rimbracciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rimbracciàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rimbracciàndo | |||
present participle | rimbracciànte | past participle | rimbracciàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimbràccio | rimbràcci | rimbràccia | rimbracciàmo | rimbracciàte | rimbràcciano |
imperfect | rimbracciàvo | rimbracciàvi | rimbracciàva | rimbracciavàmo | rimbracciavàte | rimbracciàvano |
past historic | rimbracciài | rimbracciàsti | rimbracciò | rimbracciàmmo | rimbracciàste | rimbracciàrono |
future | rimbraccerò | rimbraccerài | rimbraccerà | rimbraccerémo | rimbracceréte | rimbraccerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rimbraccerèi | rimbraccerésti | rimbraccerèbbe, rimbraccerébbe | rimbraccerémmo | rimbracceréste | rimbraccerèbbero, rimbraccerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rimbràcci | rimbràcci | rimbràcci | rimbracciàmo | rimbracciàte | rimbràccino |
imperfect | rimbracciàssi | rimbracciàssi | rimbracciàsse | rimbracciàssimo | rimbracciàste | rimbracciàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rimbràccia | rimbràcci | rimbracciàmo | rimbracciàte | rimbràccino | ||
negative imperative | nonrimbracciàre | non rimbràcci | non rimbracciàmo | non rimbracciàte | non rimbràccino |
Anagrams
- reimbarcarci