rikkomattomuus
Finnish
Etymology
rikkomaton + -uus
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrikːomɑtːomuːs/, [ˈrikːo̞ˌmɑt̪ːo̞muːs̠]
- Rhymes: -ɑtːomuːs
- Syllabification: rik‧ko‧mat‧to‧muus
Noun
rikkomattomuus
- unbrokenness
Declension
Inflection of rikkomattomuus (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | rikkomattomuus | rikkomattomuudet | |
genitive | rikkomattomuuden | rikkomattomuuksien | |
partitive | rikkomattomuutta | rikkomattomuuksia | |
illative | rikkomattomuuteen | rikkomattomuuksiin | |
singular | plural | ||
nominative | rikkomattomuus | rikkomattomuudet | |
accusative | nom. | rikkomattomuus | rikkomattomuudet |
gen. | rikkomattomuuden | ||
genitive | rikkomattomuuden | rikkomattomuuksien | |
partitive | rikkomattomuutta | rikkomattomuuksia | |
inessive | rikkomattomuudessa | rikkomattomuuksissa | |
elative | rikkomattomuudesta | rikkomattomuuksista | |
illative | rikkomattomuuteen | rikkomattomuuksiin | |
adessive | rikkomattomuudella | rikkomattomuuksilla | |
ablative | rikkomattomuudelta | rikkomattomuuksilta | |
allative | rikkomattomuudelle | rikkomattomuuksille | |
essive | rikkomattomuutena | rikkomattomuuksina | |
translative | rikkomattomuudeksi | rikkomattomuuksiksi | |
instructive | — | rikkomattomuuksin | |
abessive | rikkomattomuudetta | rikkomattomuuksitta | |
comitative | — | rikkomattomuuksineen |
Possessive forms of rikkomattomuus (type kalleus) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | rikkomattomuuteni | rikkomattomuutemme |
2nd person | rikkomattomuutesi | rikkomattomuutenne |
3rd person | rikkomattomuutensa |