请输入您要查询的单词:

 

单词 rikkoa
释义

rikkoa

Finnish

Etymology 1

From Proto-Finnic *rikkodak. Cognates include Estonian rikkuma, Ingrian rikkoa, Karelian rikkuo, Livonian rikkõ, Ludian rikkoda, Veps rikta and Votic rikkoa.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrikːoɑˣ/, [ˈrikːo̞ɑ(ʔ)]
  • Rhymes: -ikːoɑ
  • Syllabification(key): rik‧ko‧a

Verb

rikkoa

  1. (transitive) to break
    Kuka on rikkonut kahvimukini?
    Who has broken my coffee mug?
    Hän rikkoi lupauksensa.
    She broke her promise.
    rikkoa seteli = to break a bill
  2. (transitive) to violate, breach
    Rikkovatko poliisin toimet perustuslakia?
    Are the police's actions violating the Constitution?
  3. (transitive, intransitive) to offend, to transgress (something = partitive, against something = partitive + vastaan)
    Hän rikkoo hyviä tapoja vastaan, miten haluaa.
    He'll transgress against common decency as he wants.
    Mekin anteeksi annamme niille, jotka ovat meitä vastaan rikkoneet.
    We forgive those who trespassed against us.
  4. (transitive) to renege
    Yritys rikkoi sopimusta.
    The company reneged the contract.
  5. (transitive) ~ rauhaa = to disturb the peace
  6. (sports, transitive + partitive) to foul
Conjugation
Inflection of rikkoa (Kotus type 52*A/sanoa, kk-k gradation)
indicative mood
present tenseperfect
personpositivenegativepersonpositivenegative
1st sing.rikonen riko1st sing.olen rikkonuten ole rikkonut
2nd sing.rikotet riko2nd sing.olet rikkonutet ole rikkonut
3rd sing.rikkooei riko3rd sing.on rikkonutei ole rikkonut
1st plur.rikommeemme riko1st plur.olemme rikkoneetemme ole rikkoneet
2nd plur.rikotteette riko2nd plur.olette rikkoneetette ole rikkoneet
3rd plur.rikkovateivät riko3rd plur.ovat rikkoneeteivät ole rikkoneet
passiverikotaanei rikotapassiveon rikottuei ole rikottu
past tensepluperfect
personpositivenegativepersonpositivenegative
1st sing.rikoinen rikkonut1st sing.olin rikkonuten ollut rikkonut
2nd sing.rikoitet rikkonut2nd sing.olit rikkonutet ollut rikkonut
3rd sing.rikkoiei rikkonut3rd sing.oli rikkonutei ollut rikkonut
1st plur.rikoimmeemme rikkoneet1st plur.olimme rikkoneetemme olleet rikkoneet
2nd plur.rikoitteette rikkoneet2nd plur.olitte rikkoneetette olleet rikkoneet
3rd plur.rikkoivateivät rikkoneet3rd plur.olivat rikkoneeteivät olleet rikkoneet
passiverikottiinei rikottupassiveoli rikottuei ollut rikottu
conditional mood
presentperfect
personpositivenegativepersonpositivenegative
1st sing.rikkoisinen rikkoisi1st sing.olisin rikkonuten olisi rikkonut
2nd sing.rikkoisitet rikkoisi2nd sing.olisit rikkonutet olisi rikkonut
3rd sing.rikkoisiei rikkoisi3rd sing.olisi rikkonutei olisi rikkonut
1st plur.rikkoisimmeemme rikkoisi1st plur.olisimme rikkoneetemme olisi rikkoneet
2nd plur.rikkoisitteette rikkoisi2nd plur.olisitte rikkoneetette olisi rikkoneet
3rd plur.rikkoisivateivät rikkoisi3rd plur.olisivat rikkoneeteivät olisi rikkoneet
passiverikottaisiinei rikottaisipassiveolisi rikottuei olisi rikottu
imperative mood
presentperfect
personpositivenegativepersonpositivenegative
1st sing.1st sing.
2nd sing.rikoälä riko2nd sing.ole rikkonutälä ole rikkonut
3rd sing.rikkokoonälköön rikkoko3rd sing.olkoon rikkonutälköön olko rikkonut
1st plur.rikkokaammeälkäämme rikkoko1st plur.olkaamme rikkoneetälkäämme olko rikkoneet
2nd plur.rikkokaaälkää rikkoko2nd plur.olkaa rikkoneetälkää olko rikkoneet
3rd plur.rikkokootälkööt rikkoko3rd plur.olkoot rikkoneetälkööt olko rikkoneet
passiverikottakoonälköön rikottakopassiveolkoon rikottuälköön olko rikottu
potential mood
presentperfect
personpositivenegativepersonpositivenegative
1st sing.rikkonenen rikkone1st sing.lienen rikkonuten liene rikkonut
2nd sing.rikkonetet rikkone2nd sing.lienet rikkonutet liene rikkonut
3rd sing.rikkoneeei rikkone3rd sing.lienee rikkonutei liene rikkonut
1st plur.rikkonemmeemme rikkone1st plur.lienemme rikkoneetemme liene rikkoneet
2nd plur.rikkonetteette rikkone2nd plur.lienette rikkoneetette liene rikkoneet
3rd plur.rikkonevateivät rikkone3rd plur.lienevät rikkoneeteivät liene rikkoneet
passiverikottaneenei rikottanepassivelienee rikottuei liene rikottu
Nominal forms
infinitivesparticiples
activepassiveactivepassive
1strikkoapresentrikkovarikottava
long 1st2rikkoakseenpastrikkonutrikottu
2ndinessive1rikkoessarikottaessaagent1, 3rikkoma
instructiverikkoennegativerikkomaton
3rdinessiverikkomassa1) Usually with a possessive suffix.

2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural.
3) Does not exist in the case of intransitive verbs. Do not confuse with nouns formed with the -ma suffix or the 3rd infinitives.

elativerikkomasta
illativerikkomaan
adessiverikkomalla
abessiverikkomatta
instructiverikkomanrikottaman
4thnominativerikkominen
partitiverikkomista
5th2rikkomaisillaan
Derived terms
  • nouns: rike, rikko, rikkomus, rikos
  • verbs: rikkoutua
  • adverbs: rikki

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrikːoɑ/, [ˈrikːo̞ɑ]
  • Rhymes: -ikːoɑ
  • Syllabification(key): rik‧ko‧a

Noun

rikkoa

  1. partitive singular of rikko

Anagrams

  • roikka, rokkia

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *rikkodak. Cognates include Finnish rikkoa and Estonian rikkuda.

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈrikːoɑ/, [ˈrikːo̞]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈrikːoɑ/, [ˈrikːo̞ɑ]
  • Rhymes: -ikːoɑ
  • Hyphenation: rik‧ko‧a

Verb

rikkoa

  1. (transitive) to break
  2. (transitive) to damage

Conjugation

Conjugation of rikkoa (type 1/ampua, kk-k gradation)
Indikativa
PreesensPerfekta
positivenegativepositivenegative
1st singularrikonen riko1st singularoon rikkont, oon rikkonuten oo rikkont, en oo rikkonut
2nd singularrikotet riko2nd singularoot rikkont, oot rikkonutet oo rikkont, et oo rikkonut
3rd singularrikkooei riko3rd singularono rikkont, ono rikkonutei oo rikkont, ei oo rikkonut
1st pluralrikommaemmä riko1st pluraloomma rikkonneetemmä oo rikkonneet
2nd pluralrikottaettä riko2nd pluralootta rikkonneetettä oo rikkonneet
3rd pluralrikkoot1), rikkovat2), rikotaaevät riko3rd pluralovat rikkonneetevät oo rikkonneet
impersonalrikotaaei rikotaimpersonalono rikottuei oo rikottu
ImperfektaPluskvamperfekta
positivenegativepositivenegative
1st singularrikoinen rikkont, en rikkonut1st singularolin rikkont, olin rikkonuten olt rikkont, en olt rikkonut
2nd singularrikoitet rikkont, et rikkonut2nd singularolit rikkont, olit rikkonutet olt rikkont, et olt rikkonut
3rd singularrikkoiei rikkont, ei rikkonut3rd singularoli rikkont, oli rikkonutei olt rikkont, ei olt rikkonut
1st pluralrikoimmaemmä rikkonneet1st pluralolimma rikkonneetemmä olleet rikkonneet
2nd pluralrikoittaettä rikkonneet2nd pluralolitta rikkonneetettä olleet rikkonneet
3rd pluralrikkoit1), rikkoivat2), rikottiievät rikkonneet3rd pluralolivat rikkonneetevät olleet rikkonneet
impersonalrikottiiei rikottuimpersonaloli rikottuei olt rikottu
Konditsionala
PreesensPerfekta
positivenegativepositivenegative
1st singularrikkoisinen rikkois1st singularolisin rikkont, olisin rikkonuten olis rikkont, en olis rikkonut
2nd singularrikkoisit, rikkoist1)et rikkois2nd singularolisit rikkont, olisit rikkonutet olis rikkont, et olis rikkonut
3rd singularrikkoisei rikkois3rd singularolis rikkont, olis rikkonutei olis rikkont, ei olis rikkonut
1st pluralrikkoisimmaemmä rikkois1st pluralolisimma rikkonneetemmä olis rikkonneet
2nd pluralrikkoisittaettä rikkois2nd pluralolisitta rikkonneetettä olis rikkonneet
3rd pluralrikkoisiit1), rikkoisivat2), rikottaisevät rikkois3rd pluralolisivat rikkonneetevät olis rikkonneet
impersonalrikottaisei rikottaisimpersonalolis rikottuei olis rikottu
Imperativa
PreesensPerfekta
positivenegativepositivenegative
1st singular1st singular
2nd singularrikoelä riko2nd singularoo rikkont, oo rikkonutelä oo rikkont, elä oo rikkonut
3rd singularrikkokooelköö rikkoko3rd singularolkoo rikkont, olkoo rikkonutelköö olko rikkont, elköö olko rikkonut
1st plural1st plural
2nd pluralrikkokaaelkää rikkoko2nd pluralolkaa rikkonneetelkää olko rikkonneet
3rd pluralrikkokootelkööt rikkoko3rd pluralolkoot rikkonneetelkööt olko rikkonneet
impersonalrikottakkooelköö rikottakoimpersonalolkoo rikottuelköö olko rikottu
Potentsiala
Preesens
positivenegative
1st singularrikkonenen rikkone
2nd singularrikkonetet rikkone
3rd singularrikkonooei rikkone
1st pluralrikkonemmaemmä rikkone
2nd pluralrikkonettaettä rikkone
3rd pluralrikkonootevät rikkone
impersonalrikottannooei rikottane
Nominal forms
InfinitivatPartisipat
activepassive
1strikkoapresentrikkovarikottava
2ndinessiverikkojeespastrikkont, rikkonutrikottu
instructiverikkoen1) Chiefly in the Soikkola dialect.
2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect.
*) For the imperative, the 2nd plural (rikkokaa) may be used for the 3rd person as well.
**) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative, or -kse to the potential.
***) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rdillativerikkomaa
inessiverikkomaas
elativerikkomast
abessiverikkomata
4thnominativerikkomiin
partitiverikkomista, rikkomist

Synonyms

  • (to break): murtaa

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 478

Anagrams

  • korkia

Votic

Etymology

From Proto-Finnic *rikkodak.

Pronunciation

  • (Luuditsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈrikːoɑ/, [ˈrikːoɑ]
  • Rhymes: -ikːoɑ
  • Hyphenation: rik‧koa

Verb

rikkoa

  1. (transitive) to break (into pieces)
  2. (transitive) to damage
  3. (transitive) to ruin, spoil
  4. (transitive) to hex, cast a spell on
  5. (transitive) to defile, deflower, violate, ravish, rape

Inflection

Conjugation of rikkoa (type II-1/kuttsua, kk-k gradation)
Indicative
PresentPerfect
positivenegativepositivenegative
1st singularrikonen riko1st singularõõn rikkonnuen õõ rikkonnu
2nd singularrikoded riko2nd singularõõd rikkonnued õõ rikkonnu
3rd singularrikobeb riko3rd singularon rikkonnueb õõ rikkonnu
1st pluralrikommõemmä riko1st pluralöõmmõ rikkonnuemmä õõ rikkonnu
2nd pluralrikottõettä riko2nd pluralõõttõ rikkonnuettä õõ rikkonnu
3rd pluralrikotaeväd riko3rd pluralõlla rikottueväd õõ rikottu
impersonalrikotaeväd rikoimpersonalõlla rikottueväd õõ rikottu
ImperfectPluperfect
positivenegativepositivenegative
1st singularrikkozinen rikkonnu1st singularõlin rikkonnu
2nd singularrikkozided rikkonnu2nd singularõlid rikkonnu
3rd singularrikkoeb rikkonnu3rd singularõli rikkonnu
1st pluralrikkozimmõemmä rikkonnu1st pluralõlimmõ rikkonnu
2nd pluralrikkozittõettä rikkonnu2nd pluralõlittõ rikkonnu
3rd pluralrikottieväd rikottu3rd pluralõlti rikottu
impersonalrikottieväd rikottuimpersonalõlti rikottu
Conditional
PresentPerfect
positivenegativepositivenegative
1st singularrikkoizinen rikkoizʹ1st singularõllõizin rikkonnuen õllõizʹ rikkonnu
2nd singularrikkoizided rikkoizʹ2nd singularõllõizid rikkonnued õllõizʹ rikkonnu
3rd singularrikkoizʹeb rikkoizʹ3rd singularõllõizʹ rikkonnueb õllõizʹ rikkonnu
1st pluralrikkoizimmõemmä rikkoizʹ1st pluralõllõizimmõ rikkonnuemmä õllõizʹ rikkonnu
2nd pluralrikkoizittõettä rikkoizʹ2nd pluralõllõizittõ rikkonnuettä õllõizʹ rikkonnu
3rd pluralrikottaizʹeväd rikottaizʹ3rd pluralõltaizʹ rikottueväd õltaizʹ rikottu
impersonalrikottaizʹeväd rikottaizʹimpersonalõltaizʹ rikottueväd õltaizʹ rikottu
Imperative
Present
positivenegative
1st singular
2nd singularrikoelä riko
3rd singularrikkogoelko rikkogo
1st plural
2nd pluralrikkogaelka rikkoga
3rd pluralrikkogod
impersonal
Nominal forms
InfinitivesParticiples
activepassive
1strikkoapresentrikkojõ
2ndillativerikkomapastrikkonnurikottu
inessiverikkomõz
elativerikkomassõ
abessiverikkomattõ

References

  • V. Hallap, E. Adler, S. Grünberg, M. Leppik (2012), rikkoa”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2 edition, Tallinn
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/2 0:19:58