rijtuig

rijtuig

Dutch

Etymology

From rijden +‎ tuig.

Pronunciation

• Audio

  (file)

• Rhymes: -œy̯x

Noun

rijtuig n (plural rijtuigen, diminutive rijtuigje n)

1. A carriage or coach, such as in a train.
2. (dated) A horse-drawn carriage.

   Je kunt in de stad ook romantische tochtjes maken in een antiek rijtuig.

   One can also make romantic city trips in an antique carriage.

Synonyms

• wagon