riimunaru
Finnish
Etymology
riimu + naru
Pronunciation
- IPA(key): /ˈriːmuˌnɑru/, [ˈriːmuˌnɑru]
- Rhymes: -ɑru
- Syllabification(key): rii‧mu‧na‧ru
Noun
riimunaru
- Alternative form of riimunnaru
Declension
Inflection of riimunaru (Kotus type 1/valo, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | riimunaru | riimunarut | |
genitive | riimunarun | riimunarujen | |
partitive | riimunarua | riimunaruja | |
illative | riimunaruun | riimunaruihin | |
singular | plural | ||
nominative | riimunaru | riimunarut | |
accusative | nom. | riimunaru | riimunarut |
gen. | riimunarun | ||
genitive | riimunarun | riimunarujen | |
partitive | riimunarua | riimunaruja | |
inessive | riimunarussa | riimunaruissa | |
elative | riimunarusta | riimunaruista | |
illative | riimunaruun | riimunaruihin | |
adessive | riimunarulla | riimunaruilla | |
ablative | riimunarulta | riimunaruilta | |
allative | riimunarulle | riimunaruille | |
essive | riimunaruna | riimunaruina | |
translative | riimunaruksi | riimunaruiksi | |
instructive | — | riimunaruin | |
abessive | riimunarutta | riimunaruitta | |
comitative | — | riimunaruineen |
Possessive forms of riimunaru (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | riimunaruni | riimunarumme |
2nd person | riimunarusi | riimunarunne |
3rd person | riimunarunsa |