rignan
Old English
Alternative forms
- rīnan
Etymology
From Proto-Germanic *rignijaną. Cognate with Old Norse rigna, Gothic 𐍂𐌹𐌲𐌽𐌾𐌰𐌽 (rignjan).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrij.nɑn/
Verb
riġnan
- to rain
- Riġneþ hit ūte?
- Is it raining outside?
- On hærfeste riġnaþ þā lēaf of þǣm trēowum.
- In autumn, the leaves rain down from the trees.
Conjugation
Conjugation of riġnan (weak class 1)
infinitive | riġnan | riġnenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | riġne | riġnde, riġnede |
2nd-person singular | riġnest | riġndest, riġnedest |
3rd-person singular | riġneþ | riġnde, riġnede |
plural | riġnaþ | riġndon, riġnedon |
subjunctive | present | past |
singular | riġne | riġnde, riġnede |
plural | riġnen | riġnden, riġneden |
imperative | ||
singular | riġne | |
plural | riġnaþ | |
participle | present | past |
riġnende | (ġe)riġned |