rigiurare
Italian
Etymology
From ri- + giurare.
Verb
rigiuràre (first-person singular present rigiùro, first-person singular past historic rigiurài, past participle rigiuràto, auxiliary avére)
- to swear or vow again
Conjugation
Conjugation of rigiuràre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rigiuràre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rigiuràndo | |||
present participle | rigiurànte | past participle | rigiuràto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigiùro | rigiùri | rigiùra | rigiuriàmo | rigiuràte | rigiùrano |
imperfect | rigiuràvo | rigiuràvi | rigiuràva | rigiuravàmo | rigiuravàte | rigiuràvano |
past historic | rigiurài | rigiuràsti | rigiurò | rigiuràmmo | rigiuràste | rigiuràrono |
future | rigiurerò | rigiurerài | rigiurerà | rigiurerémo | rigiureréte | rigiurerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigiurerèi | rigiurerésti | rigiurerèbbe, rigiurerébbe | rigiurerémmo | rigiureréste | rigiurerèbbero, rigiurerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rigiùri | rigiùri | rigiùri | rigiuriàmo | rigiuriàte | rigiùrino |
imperfect | rigiuràssi | rigiuràssi | rigiuràsse | rigiuràssimo | rigiuràste | rigiuràssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rigiùra | rigiùri | rigiuriàmo | rigiuràte | rigiùrino | ||
negative imperative | nonrigiuràre | non rigiùri | non rigiuriàmo | non rigiuràte | non rigiùrino |
Anagrams
- riguarire