rigiudicare
Italian
Verb
rigiudicàre (first-person singular present rigiùdico, first-person singular past historic rigiudicài, past participle rigiudicàto, auxiliary avére)
- (transitive) to rejudge, to judge again
- (transitive, law) to reconsider (a judgment)
Conjugation
Conjugation of rigiudicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rigiudicàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rigiudicàndo | |||
present participle | rigiudicànte | past participle | rigiudicàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigiùdico | rigiùdichi | rigiùdica | rigiudichiàmo | rigiudicàte | rigiùdicano |
imperfect | rigiudicàvo | rigiudicàvi | rigiudicàva | rigiudicavàmo | rigiudicavàte | rigiudicàvano |
past historic | rigiudicài | rigiudicàsti | rigiudicò | rigiudicàmmo | rigiudicàste | rigiudicàrono |
future | rigiudicherò | rigiudicherài | rigiudicherà | rigiudicherémo | rigiudicheréte | rigiudicherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigiudicherèi | rigiudicherésti | rigiudicherèbbe, rigiudicherébbe | rigiudicherémmo | rigiudicheréste | rigiudicherèbbero, rigiudicherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rigiùdichi | rigiùdichi | rigiùdichi | rigiudichiàmo | rigiudichiàte | rigiùdichino |
imperfect | rigiudicàssi | rigiudicàssi | rigiudicàsse | rigiudicàssimo | rigiudicàste | rigiudicàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rigiùdica | rigiùdichi | rigiudichiàmo | rigiudicàte | rigiùdichino | ||
negative imperative | non rigiudicàre | non rigiùdichi | non rigiudichiàmo | non rigiudicàte | non rigiùdichino |
Related terms
- rigiudicabile
- giudicare