rigittare
Italian
Verb
rigittàre (first-person singular present rigìtto, first-person singular past historic rigittài, past participle rigittàto, auxiliary avére)
- Alternative form of rigettare
Conjugation
Conjugation of rigittàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rigittàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rigittàndo | |||
present participle | rigittànte | past participle | rigittàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigìtto | rigìtti | rigìtta | rigittiàmo | rigittàte | rigìttano |
imperfect | rigittàvo | rigittàvi | rigittàva | rigittavàmo | rigittavàte | rigittàvano |
past historic | rigittài | rigittàsti | rigittò | rigittàmmo | rigittàste | rigittàrono |
future | rigitterò | rigitterài | rigitterà | rigitterémo | rigitteréte | rigitterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rigitterèi | rigitterésti | rigitterèbbe, rigitterébbe | rigitterémmo | rigitteréste | rigitterèbbero, rigitterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rigìtti | rigìtti | rigìtti | rigittiàmo | rigittiàte | rigìttino |
imperfect | rigittàssi | rigittàssi | rigittàsse | rigittàssimo | rigittàste | rigittàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rigìtta | rigìtti | rigittiàmo | rigittàte | rigìttino | ||
negative imperative | nonrigittàre | non rigìtti | non rigittiàmo | non rigittàte | non rigìttino |