arrampicare
Italian
Etymology
From a- + rampicare (“to climb”).
Pronunciation
- IPA(key): /ar.ram.piˈka.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ar‧ram‧pi‧cà‧re
Verb
arrampicàre (first-person singular present arràmpico, first-person singular past historic arrampicài, past participle arrampicàto, auxiliary èssere)
- (intransitive, sports, mountaineering, cycling) to climb
Conjugation
Conjugation of arrampicàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | arrampicàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | arrampicàndo | |||
present participle | arrampicànte | past participle | arrampicàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | arràmpico | arràmpichi | arràmpica | arrampichiàmo | arrampicàte | arràmpicano |
imperfect | arrampicàvo | arrampicàvi | arrampicàva | arrampicavàmo | arrampicavàte | arrampicàvano |
past historic | arrampicài | arrampicàsti | arrampicò | arrampicàmmo | arrampicàste | arrampicàrono |
future | arrampicherò | arrampicherài | arrampicherà | arrampicherémo | arrampicheréte | arrampicherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | arrampicherèi | arrampicherésti | arrampicherèbbe, arrampicherébbe | arrampicherémmo | arrampicheréste | arrampicherèbbero, arrampicherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | arràmpichi | arràmpichi | arràmpichi | arrampichiàmo | arrampichiàte | arràmpichino |
imperfect | arrampicàssi | arrampicàssi | arrampicàsse | arrampicàssimo | arrampicàste | arrampicàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
arràmpica | arràmpichi | arrampichiàmo | arrampicàte | arràmpichino | ||
negative imperative | nonarrampicàre | non arràmpichi | non arrampichiàmo | non arrampicàte | non arràmpichino |
Derived terms
- arrampicarsi
- arrampicata
- arrampicatore