riestasiare
Italian
Etymology
From ri- + estasiare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.e.staˈzja.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧e‧sta‧sià‧re
Verb
riestasiàre (first-person singular present riestàsio, first-person singular past historic riestasiài, past participle riestasiàto, auxiliary avére)
- to enrapture again
Conjugation
Conjugation of riestasiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riestasiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riestasiàndo | |||
present participle | riestasiànte | past participle | riestasiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riestàsio | riestàsi | riestàsia | riestasiàmo | riestasiàte | riestàsiano |
imperfect | riestasiàvo | riestasiàvi | riestasiàva | riestasiavàmo | riestasiavàte | riestasiàvano |
past historic | riestasiài | riestasiàsti | riestasiò | riestasiàmmo | riestasiàste | riestasiàrono |
future | riestasierò | riestasierài | riestasierà | riestasierémo | riestasieréte | riestasierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riestasierèi | riestasierésti | riestasierèbbe, riestasierébbe | riestasierémmo | riestasieréste | riestasierèbbero, riestasierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riestàsi | riestàsi | riestàsi | riestasiàmo | riestasiàte | riestàsino |
imperfect | riestasiàssi | riestasiàssi | riestasiàsse | riestasiàssimo | riestasiàste | riestasiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riestàsia | riestàsi | riestasiàmo | riestasiàte | riestàsino | ||
negative imperative | nonriestasiàre | non riestàsi | non riestasiàmo | non riestasiàte | non riestàsino |