ridimandare
Italian
Verb
ridimandàre (first-person singular present ridimàndo, first-person singular past historic ridimandài, past participle ridimandàto, auxiliary avére)
- Alternative form of ridomandare
Conjugation
Conjugation of ridimandàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ridimandàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ridimandàndo | |||
present participle | ridimandànte | past participle | ridimandàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ridimàndo | ridimàndi | ridimànda | ridimandiàmo | ridimandàte | ridimàndano |
imperfect | ridimandàvo | ridimandàvi | ridimandàva | ridimandavàmo | ridimandavàte | ridimandàvano |
past historic | ridimandài | ridimandàsti | ridimandò | ridimandàmmo | ridimandàste | ridimandàrono |
future | ridimanderò | ridimanderài | ridimanderà | ridimanderémo | ridimanderéte | ridimanderànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ridimanderèi | ridimanderésti | ridimanderèbbe, ridimanderébbe | ridimanderémmo | ridimanderéste | ridimanderèbbero, ridimanderébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ridimàndi | ridimàndi | ridimàndi | ridimandiàmo | ridimandiàte | ridimàndino |
imperfect | ridimandàssi | ridimandàssi | ridimandàsse | ridimandàssimo | ridimandàste | ridimandàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ridimànda | ridimàndi | ridimandiàmo | ridimandàte | ridimàndino | ||
negative imperative | nonridimandàre | non ridimàndi | non ridimandiàmo | non ridimandàte | non ridimàndino |