ricurvare
Italian
Etymology
From ri- + curvare.
Verb
ricurvàre (first-person singular present ricùrvo, first-person singular past historic ricurvài, past participle ricurvàto, auxiliary avére)
- to bend or curve again
Conjugation
Conjugation of ricurvàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ricurvàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ricurvàndo | |||
present participle | ricurvànte | past participle | ricurvàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricùrvo | ricùrvi | ricùrva | ricurviàmo | ricurvàte | ricùrvano |
imperfect | ricurvàvo | ricurvàvi | ricurvàva | ricurvavàmo | ricurvavàte | ricurvàvano |
past historic | ricurvài | ricurvàsti | ricurvò | ricurvàmmo | ricurvàste | ricurvàrono |
future | ricurverò | ricurverài | ricurverà | ricurverémo | ricurveréte | ricurverànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricurverèi | ricurverésti | ricurverèbbe, ricurverébbe | ricurverémmo | ricurveréste | ricurverèbbero, ricurverébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ricùrvi | ricùrvi | ricùrvi | ricurviàmo | ricurviàte | ricùrvino |
imperfect | ricurvàssi | ricurvàssi | ricurvàsse | ricurvàssimo | ricurvàste | ricurvàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ricùrva | ricùrvi | ricurviàmo | ricurvàte | ricùrvino | ||
negative imperative | nonricurvàre | non ricùrvi | non ricurviàmo | non ricurvàte | non ricùrvino |