ricriticare
Italian
Etymology
From ri- + criticare.
Verb
ricriticàre (first-person singular present ricrìtico, first-person singular past historic ricriticài, past participle ricriticàto, auxiliary avére)
- to criticize again
Conjugation
Conjugation of ricriticàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ricriticàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ricriticàndo | |||
present participle | ricriticànte | past participle | ricriticàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricrìtico | ricrìtichi | ricrìtica | ricritichiàmo | ricriticàte | ricrìticano |
imperfect | ricriticàvo | ricriticàvi | ricriticàva | ricriticavàmo | ricriticavàte | ricriticàvano |
past historic | ricriticài | ricriticàsti | ricriticò | ricriticàmmo | ricriticàste | ricriticàrono |
future | ricriticherò | ricriticherài | ricriticherà | ricriticherémo | ricriticheréte | ricriticherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricriticherèi | ricriticherésti | ricriticherèbbe, ricriticherébbe | ricriticherémmo | ricriticheréste | ricriticherèbbero, ricriticherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ricrìtichi | ricrìtichi | ricrìtichi | ricritichiàmo | ricritichiàte | ricrìtichino |
imperfect | ricriticàssi | ricriticàssi | ricriticàsse | ricriticàssimo | ricriticàste | ricriticàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ricrìtica | ricrìtichi | ricritichiàmo | ricriticàte | ricrìtichino | ||
negative imperative | non ricriticàre | non ricrìtichi | non ricritichiàmo | non ricriticàte | non ricrìtichino |