riconfinare
Italian
Etymology
From ri- + confinare.
Verb
riconfinàre (first-person singular present riconfìno, first-person singular past historic riconfinài, past participle riconfinàto, auxiliary avére)
- to reintern, reconfine
Conjugation
Conjugation of riconfinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riconfinàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riconfinàndo | |||
present participle | riconfinànte | past participle | riconfinàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riconfìno | riconfìni | riconfìna | riconfiniàmo | riconfinàte | riconfìnano |
imperfect | riconfinàvo | riconfinàvi | riconfinàva | riconfinavàmo | riconfinavàte | riconfinàvano |
past historic | riconfinài | riconfinàsti | riconfinò | riconfinàmmo | riconfinàste | riconfinàrono |
future | riconfinerò | riconfinerài | riconfinerà | riconfinerémo | riconfineréte | riconfinerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riconfinerèi | riconfinerésti | riconfinerèbbe, riconfinerébbe | riconfinerémmo | riconfineréste | riconfinerèbbero, riconfinerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riconfìni | riconfìni | riconfìni | riconfiniàmo | riconfiniàte | riconfìnino |
imperfect | riconfinàssi | riconfinàssi | riconfinàsse | riconfinàssimo | riconfinàste | riconfinàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riconfìna | riconfìni | riconfiniàmo | riconfinàte | riconfìnino | ||
negative imperative | non riconfinàre | non riconfìni | non riconfiniàmo | non riconfinàte | non riconfìnino |
Anagrams
- cianfrinerò