riconfessare
Italian
Etymology
From ri- + confessare.
Verb
riconfessàre (first-person singular present riconfèsso, first-person singular past historic riconfessài, past participle riconfessàto, auxiliary avére)
- to confess, admit again
Conjugation
Conjugation of riconfessàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riconfessàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riconfessàndo | |||
present participle | riconfessànte | past participle | riconfessàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riconfèsso | riconfèssi | riconfèssa | riconfessiàmo | riconfessàte | riconfèssano |
imperfect | riconfessàvo | riconfessàvi | riconfessàva | riconfessavàmo | riconfessavàte | riconfessàvano |
past historic | riconfessài | riconfessàsti | riconfessò | riconfessàmmo | riconfessàste | riconfessàrono |
future | riconfesserò | riconfesserài | riconfesserà | riconfesserémo | riconfesseréte | riconfesserànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riconfesserèi | riconfesserésti | riconfesserèbbe, riconfesserébbe | riconfesserémmo | riconfesseréste | riconfesserèbbero, riconfesserébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riconfèssi | riconfèssi | riconfèssi | riconfessiàmo | riconfessiàte | riconfèssino |
imperfect | riconfessàssi | riconfessàssi | riconfessàsse | riconfessàssimo | riconfessàste | riconfessàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riconfèssa | riconfèssi | riconfessiàmo | riconfessàte | riconfèssino | ||
negative imperative | non riconfessàre | non riconfèssi | non riconfessiàmo | non riconfessàte | non riconfèssino |