ricancellare
Italian
Etymology
From ri- + cancellare.
Verb
ricancellàre (first-person singular present ricancèllo, first-person singular past historic ricancellài, past participle ricancellàto, auxiliary avére)
- to delete, cross out, cancel again
Conjugation
Conjugation of ricancellàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ricancellàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ricancellàndo | |||
present participle | ricancellànte | past participle | ricancellàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricancèllo | ricancèlli | ricancèlla | ricancelliàmo | ricancellàte | ricancèllano |
imperfect | ricancellàvo | ricancellàvi | ricancellàva | ricancellavàmo | ricancellavàte | ricancellàvano |
past historic | ricancellài | ricancellàsti | ricancellò | ricancellàmmo | ricancellàste | ricancellàrono |
future | ricancellerò | ricancellerài | ricancellerà | ricancellerémo | ricancelleréte | ricancellerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricancellerèi | ricancellerésti | ricancellerèbbe, ricancellerébbe | ricancellerémmo | ricancelleréste | ricancellerèbbero, ricancellerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ricancèlli | ricancèlli | ricancèlli | ricancelliàmo | ricancelliàte | ricancèllino |
imperfect | ricancellàssi | ricancellàssi | ricancellàsse | ricancellàssimo | ricancellàste | ricancellàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ricancèlla | ricancèlli | ricancelliàmo | ricancellàte | ricancèllino | ||
negative imperative | nonricancellàre | non ricancèlli | non ricancelliàmo | non ricancellàte | non ricancèllino |