riavvinghiare
Italian
Etymology
From ri- + avvinghiare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.av.vinˈɡja.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧av‧vin‧ghià‧re
Verb
riavvinghiàre (first-person singular present riavvìnghio, first-person singular past historic riavvinghiài, past participle riavvinghiàto, auxiliary avére)
- to clutch or clasp again
Conjugation
Conjugation of riavvinghiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riavvinghiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riavvinghiàndo | |||
present participle | riavvinghiànte | past participle | riavvinghiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riavvìnghio | riavvìnghi | riavvìnghia | riavvinghiàmo | riavvinghiàte | riavvìnghiano |
imperfect | riavvinghiàvo | riavvinghiàvi | riavvinghiàva | riavvinghiavàmo | riavvinghiavàte | riavvinghiàvano |
past historic | riavvinghiài | riavvinghiàsti | riavvinghiò | riavvinghiàmmo | riavvinghiàste | riavvinghiàrono |
future | riavvinghierò | riavvinghierài | riavvinghierà | riavvinghierémo | riavvinghieréte | riavvinghierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riavvinghierèi | riavvinghierésti | riavvinghierèbbe, riavvinghierébbe | riavvinghierémmo | riavvinghieréste | riavvinghierèbbero, riavvinghierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riavvìnghi | riavvìnghi | riavvìnghi | riavvinghiàmo | riavvinghiàte | riavvìnghino |
imperfect | riavvinghiàssi | riavvinghiàssi | riavvinghiàsse | riavvinghiàssimo | riavvinghiàste | riavvinghiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riavvìnghia | riavvìnghi | riavvinghiàmo | riavvinghiàte | riavvìnghino | ||
negative imperative | nonriavvinghiàre | non riavvìnghi | non riavvinghiàmo | non riavvinghiàte | non riavvìnghino |