riavvilire
Italian
Etymology
From ri- + avvilire.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.av.viˈli.re/
- Rhymes: -ire
- Hyphenation: ri‧av‧vi‧lì‧re
Verb
riavvilìre (first-person singular present riavvilìsco, first-person singular past historic riavvilìi, past participle riavvilìto, auxiliary avére)
- to dishearten again
- to humiliate again
Conjugation
Conjugation of riavvilìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riavvilìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riavvilèndo | |||
present participle | riavvilènte | past participle | riavvilìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riavvilìsco | riavvilìsci | riavvilìsce | riavviliàmo | riavvilìte | riavvilìscono |
imperfect | riavvilìvo | riavvilìvi | riavvilìva | riavvilivàmo | riavvilivàte | riavvilìvano |
past historic | riavvilìi | riavvilìsti | riavvilì | riavvilìmmo | riavvilìste | riavvilìrono |
future | riavvilirò | riavvilirài | riavvilirà | riavvilirémo | riavviliréte | riavvilirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riavvilirèi | riavvilirésti | riavvilirèbbe, riavvilirébbe | riavvilirémmo | riavviliréste | riavvilirèbbero, riavvilirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riavvilìsca | riavvilìsca | riavvilìsca | riavviliàmo | riavviliàte | riavvilìscano |
imperfect | riavvilìssi | riavvilìssi | riavvilìsse | riavvilìssimo | riavvilìste | riavvilìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riavvilìsci | riavvilìsca | riavviliàmo | riavvilìte | riavvilìscano | ||
negative imperative | nonriavvilìre | non riavvilìsca | non riavviliàmo | non riavvilìte | non riavvilìscano |