riassediare
Italian
Etymology
From ri- + assediare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.as.seˈdja.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧as‧se‧dià‧re
Verb
riassediàre (first-person singular present riassèdio, first-person singular past historic riassediài, past participle riassediàto, auxiliary avére)
- to besiege again
Conjugation
Conjugation of riassediàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riassediàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riassediàndo | |||
present participle | riassediànte | past participle | riassediàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riassèdio | riassèdi | riassèdia | riassediàmo | riassediàte | riassèdiano |
imperfect | riassediàvo | riassediàvi | riassediàva | riassediavàmo | riassediavàte | riassediàvano |
past historic | riassediài | riassediàsti | riassediò | riassediàmmo | riassediàste | riassediàrono |
future | riassedierò | riassedierài | riassedierà | riassedierémo | riassedieréte | riassedierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riassedierèi | riassedierésti | riassedierèbbe, riassedierébbe | riassedierémmo | riassedieréste | riassedierèbbero, riassedierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riassèdi | riassèdi | riassèdi | riassediàmo | riassediàte | riassèdino |
imperfect | riassediàssi | riassediàssi | riassediàsse | riassediàssimo | riassediàste | riassediàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riassèdia | riassèdi | riassediàmo | riassediàte | riassèdino | ||
negative imperative | nonriassediàre | non riassèdi | non riassediàmo | non riassediàte | non riassèdino |
Anagrams
- assidererai