riaffrontare
Italian
Etymology
From ri- + affrontare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.af.fronˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧af‧fron‧tà‧re
Verb
riaffrontàre (first-person singular present riaffrónto, first-person singular past historic riaffrontài, past participle riaffrontàto, auxiliary avére)
- (transitive) to face again, to deal with again
Conjugation
Conjugation of riaffrontàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riaffrontàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riaffrontàndo | |||
present participle | riaffrontànte | past participle | riaffrontàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaffrónto | riaffrónti | riaffrónta | riaffrontiàmo | riaffrontàte | riaffróntano |
imperfect | riaffrontàvo | riaffrontàvi | riaffrontàva | riaffrontavàmo | riaffrontavàte | riaffrontàvano |
past historic | riaffrontài | riaffrontàsti | riaffrontò | riaffrontàmmo | riaffrontàste | riaffrontàrono |
future | riaffronterò | riaffronterài | riaffronterà | riaffronterémo | riaffronteréte | riaffronterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaffronterèi | riaffronterésti | riaffronterèbbe, riaffronterébbe | riaffronterémmo | riaffronteréste | riaffronterèbbero, riaffronterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riaffrónti | riaffrónti | riaffrónti | riaffrontiàmo | riaffrontiàte | riaffróntino |
imperfect | riaffrontàssi | riaffrontàssi | riaffrontàsse | riaffrontàssimo | riaffrontàste | riaffrontàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riaffrónta | riaffrónti | riaffrontiàmo | riaffrontàte | riaffróntino | ||
negative imperative | non riaffrontàre | non riaffrónti | non riaffrontiàmo | non riaffrontàte | non riaffróntino |
Anagrams
- raffronterai, riaffronterà