riaffrettare
Italian
Etymology
From ri- + affrettare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.af.fretˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧af‧fret‧tà‧re
Verb
riaffrettàre (first-person singular present riaffrétto, first-person singular past historic riaffrettài, past participle riaffrettàto, auxiliary avére)
- Alternative form of raffrettare
Conjugation
Conjugation of riaffrettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riaffrettàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riaffrettàndo | |||
present participle | riaffrettànte | past participle | riaffrettàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaffrétto | riaffrétti | riaffrétta | riaffrettiàmo | riaffrettàte | riaffréttano |
imperfect | riaffrettàvo | riaffrettàvi | riaffrettàva | riaffrettavàmo | riaffrettavàte | riaffrettàvano |
past historic | riaffrettài | riaffrettàsti | riaffrettò | riaffrettàmmo | riaffrettàste | riaffrettàrono |
future | riaffretterò | riaffretterài | riaffretterà | riaffretterémo | riaffretteréte | riaffretterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaffretterèi | riaffretterésti | riaffretterèbbe, riaffretterébbe | riaffretterémmo | riaffretteréste | riaffretterèbbero, riaffretterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riaffrétti | riaffrétti | riaffrétti | riaffrettiàmo | riaffrettiàte | riaffréttino |
imperfect | riaffrettàssi | riaffrettàssi | riaffrettàsse | riaffrettàssimo | riaffrettàste | riaffrettàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riaffrétta | riaffrétti | riaffrettiàmo | riaffrettàte | riaffréttino | ||
negative imperative | nonriaffrettàre | non riaffrétti | non riaffrettiàmo | non riaffrettàte | non riaffréttino |