riaddentare
Italian
Etymology
From ri- + addentare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.ad.denˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧ad‧den‧tà‧re
Verb
riaddentàre (first-person singular present riaddènto, first-person singular past historic riaddentài, past participle riaddentàto, auxiliary avére)
- to bite (into) again
Conjugation
Conjugation of riaddentàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riaddentàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riaddentàndo | |||
present participle | riaddentànte | past participle | riaddentàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaddènto | riaddènti | riaddènta | riaddentiàmo | riaddentàte | riaddèntano |
imperfect | riaddentàvo | riaddentàvi | riaddentàva | riaddentavàmo | riaddentavàte | riaddentàvano |
past historic | riaddentài | riaddentàsti | riaddentò | riaddentàmmo | riaddentàste | riaddentàrono |
future | riaddenterò | riaddenterài | riaddenterà | riaddenterémo | riaddenteréte | riaddenterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaddenterèi | riaddenterésti | riaddenterèbbe, riaddenterébbe | riaddenterémmo | riaddenteréste | riaddenterèbbero, riaddenterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riaddènti | riaddènti | riaddènti | riaddentiàmo | riaddentiàte | riaddèntino |
imperfect | riaddentàssi | riaddentàssi | riaddentàsse | riaddentàssimo | riaddentàste | riaddentàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riaddènta | riaddènti | riaddentiàmo | riaddentàte | riaddèntino | ||
negative imperative | nonriaddentàre | non riaddènti | non riaddentiàmo | non riaddentàte | non riaddèntino |
Anagrams
- addentrerai