riaccorciare
Italian
Etymology
From ri- + accorciare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.ak.korˈt͡ʃa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧ac‧cor‧cià‧re
Verb
riaccorciàre (first-person singular present riaccórcio, first-person singular past historic riaccorciài, past participle riaccorciàto, auxiliary avére)
- to reshorten, reabridge
Conjugation
Conjugation of riaccorciàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riaccorciàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riaccorciàndo | |||
present participle | riaccorciànte | past participle | riaccorciàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaccórcio | riaccórci | riaccórcia | riaccorciàmo | riaccorciàte | riaccórciano |
imperfect | riaccorciàvo | riaccorciàvi | riaccorciàva | riaccorciavàmo | riaccorciavàte | riaccorciàvano |
past historic | riaccorciài | riaccorciàsti | riaccorciò | riaccorciàmmo | riaccorciàste | riaccorciàrono |
future | riaccorcerò | riaccorcerài | riaccorcerà | riaccorcerémo | riaccorceréte | riaccorcerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riaccorcerèi | riaccorcerésti | riaccorcerèbbe, riaccorcerébbe | riaccorcerémmo | riaccorceréste | riaccorcerèbbero, riaccorcerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riaccórci | riaccórci | riaccórci | riaccorciàmo | riaccorciàte | riaccórcino |
imperfect | riaccorciàssi | riaccorciàssi | riaccorciàsse | riaccorciàssimo | riaccorciàste | riaccorciàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riaccórcia | riaccórci | riaccorciàmo | riaccorciàte | riaccórcino | ||
negative imperative | nonriaccorciàre | non riaccórci | non riaccorciàmo | non riaccorciàte | non riaccórcino |