riabbaiare
Italian
Etymology
From ri- + abbaiare.
Pronunciation
- IPA(key): /ri.ab.baˈja.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: ri‧ab‧ba‧ià‧re
Verb
riabbaiàre (first-person singular present riabbàio, first-person singular past historic riabbaiài, past participle riabbaiàto, auxiliary avére)
- to bark or yell again
Conjugation
Conjugation of riabbaiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | riabbaiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | riabbaiàndo | |||
present participle | riabbaiànte | past participle | riabbaiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riabbàio | riabbài | riabbàia | riabbaiàmo | riabbaiàte | riabbàiano |
imperfect | riabbaiàvo | riabbaiàvi | riabbaiàva | riabbaiavàmo | riabbaiavàte | riabbaiàvano |
past historic | riabbaiài | riabbaiàsti | riabbaiò | riabbaiàmmo | riabbaiàste | riabbaiàrono |
future | riabbaierò | riabbaierài | riabbaierà | riabbaierémo | riabbaieréte | riabbaierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | riabbaierèi | riabbaierésti | riabbaierèbbe, riabbaierébbe | riabbaierémmo | riabbaieréste | riabbaierèbbero, riabbaierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | riabbài | riabbài | riabbài | riabbaiàmo | riabbaiàte | riabbàino |
imperfect | riabbaiàssi | riabbaiàssi | riabbaiàsse | riabbaiàssimo | riabbaiàste | riabbaiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
riabbàia | riabbài | riabbaiàmo | riabbaiàte | riabbàino | ||
negative imperative | nonriabbaiàre | non riabbài | non riabbaiàmo | non riabbaiàte | non riabbàino |