reyta
Icelandic
Etymology
From Old Norse reyta.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈreiːta/
- Rhymes: -eiːta
Verb
reyta (weak verb, third-person singular past indicative reytti, supine reytt)
- (transitive, with accusative) to pluck, to pick
- Synonyms: tína, plokka
Conjugation
reyta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að reyta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | reytt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | reytandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég reyti | við reytum | present (nútíð) | ég reyti | við reytum |
| þú reytir | þið reytið | þú reytir | þið reytið | ||
| hann, hún, það reytir | þeir, þær, þau reyta | hann, hún, það reyti | þeir, þær, þau reyti | ||
| past (þátíð) | ég reytti | við reyttum | past (þátíð) | ég reytti | við reyttum |
| þú reyttir | þið reyttuð | þú reyttir | þið reyttuð | ||
| hann, hún, það reytti | þeir, þær, þau reyttu | hann, hún, það reytti | þeir, þær, þau reyttu | ||
| imperative (boðháttur) | reyt (þú) | reytið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reyttu | reytiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
reytast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að reytast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | reyst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | reytandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég reytist | við reytumst | present (nútíð) | ég reytist | við reytumst |
| þú reytist | þið reytist | þú reytist | þið reytist | ||
| hann, hún, það reytist | þeir, þær, þau reytast | hann, hún, það reytist | þeir, þær, þau reytist | ||
| past (þátíð) | ég reyttist | við reyttumst | past (þátíð) | ég reyttist | við reyttumst |
| þú reyttist | þið reyttust | þú reyttist | þið reyttust | ||
| hann, hún, það reyttist | þeir, þær, þau reyttust | hann, hún, það reyttist | þeir, þær, þau reyttust | ||
| imperative (boðháttur) | reyst (þú) | reytist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reystu | reytisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
reyttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | reyttur | reytt | reytt | reyttir | reyttar | reytt | |
| accusative (þolfall) | reyttan | reytta | reytt | reytta | reyttar | reytt | |
| dative (þágufall) | reyttum | reyttri | reyttu | reyttum | reyttum | reyttum | |
| genitive (eignarfall) | reytts | reyttrar | reytts | reyttra | reyttra | reyttra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | reytti | reytta | reytta | reyttu | reyttu | reyttu | |
| accusative (þolfall) | reytta | reyttu | reytta | reyttu | reyttu | reyttu | |
| dative (þágufall) | reytta | reyttu | reytta | reyttu | reyttu | reyttu | |
| genitive (eignarfall) | reytta | reyttu | reytta | reyttu | reyttu | reyttu | |
Derived terms
- reyta saman (“to scrape together”)