reverens
Latin
Etymology
Present participle of revereor.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈre.we.rens/, [ˈrɛ.wɛ.rẽːs]
Participle
reverēns m or f or n (genitive reverentis); third declension
- respecting
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | reverēns | reverēns | reverentēs | reverentia | |
Genitive | reverentis | reverentis | reverentium | reverentium | |
Dative | reverentī | reverentī | reverentibus | reverentibus | |
Accusative | reverentem | reverēns | reverentēs, reverentīs | reverentia | |
Ablative | reverente, reverentī1 | reverente, reverentī1 | reverentibus | reverentibus | |
Vocative | reverēns | reverēns | reverentēs | reverentia |
1When used purely as an adjective.
Adjective
reverens (genitive reverentis); third declension
- reverent
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | reverēns | reverēns | reverentēs | reverentia | |
Genitive | reverentis | reverentis | reverentium | reverentium | |
Dative | reverentī | reverentī | reverentibus | reverentibus | |
Accusative | reverentem | reverēns | reverentēs | reverentia | |
Ablative | reverentī | reverentī | reverentibus | reverentibus | |
Vocative | reverēns | reverēns | reverentēs | reverentia |
Descendants
- Catalan: reverent
- English: reverent
- Italian: reverente
- Portuguese: reverente
- Spanish: reverente
References
- reverens in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- reverens in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- reverens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette