restanțier
Romanian
Etymology
restanță + -ier
Adjective
restanțier m or n (feminine singular restanțieră, masculine plural restanțieri, feminine and neuter plural restanțiere)
- debtor
Declension
Declension of restanțier
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | restanțier | restanțieră | restanțieri | restanțiere | ||
definite | restanțierul | restanțiera | restanțierii | restanțierele | |||
genitive/ dative | indefinite | restanțier | restanțiere | restanțieri | restanțiere | ||
definite | restanțierului | restanțierei | restanțierilor | restanțierelor |