repromissus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of reprōmittō.
Participle
reprōmissus m (feminine reprōmissa, neuter reprōmissum); first/second declension
- guaranteed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | reprōmissus | reprōmissa | reprōmissum | reprōmissī | reprōmissae | reprōmissa | |
Genitive | reprōmissī | reprōmissae | reprōmissī | reprōmissōrum | reprōmissārum | reprōmissōrum | |
Dative | reprōmissō | reprōmissae | reprōmissō | reprōmissīs | reprōmissīs | reprōmissīs | |
Accusative | reprōmissum | reprōmissam | reprōmissum | reprōmissōs | reprōmissās | reprōmissa | |
Ablative | reprōmissō | reprōmissā | reprōmissō | reprōmissīs | reprōmissīs | reprōmissīs | |
Vocative | reprōmisse | reprōmissa | reprōmissum | reprōmissī | reprōmissae | reprōmissa |