arkadaş
See also: Arkadaş
Turkish
Etymology
From arka (“back”) + -daş (“fellow, sharer”).
Pronunciation
- IPA(key): [äɾ.ˈkä.däʃ]
- Hyphenation: ar‧ka‧daş
Noun
arkadaş (definite accusative arkadaşı, plural arkadaşlar)
- friend
- comrade
- (in the plural) an informal word to address a group, especially of young people: guys!, people!
Declension
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | arkadaş | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | arkadaşı | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | arkadaş | arkadaşlar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | arkadaşı | arkadaşları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | arkadaşa | arkadaşlara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | arkadaşta | arkadaşlarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | arkadaştan | arkadaşlardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | arkadaşın | arkadaşların | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
|
Derived terms
- arkadaşla
- arkadaşlı
- arkadaşlık
- arkadaşsa
- arkadaşsız
- arkadaşsızca
- arkadaşsızlık
- arkadaşça
- hayalî arkadaş
See also
- dost