renuntiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of renuntiō.
Participle
renuntiātus m (feminine renuntiāta, neuter renuntiātum); first/second declension
- reported or announced
- rejected, retracted or revoked
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | renuntiātus | renuntiāta | renuntiātum | renuntiātī | renuntiātae | renuntiāta | |
Genitive | renuntiātī | renuntiātae | renuntiātī | renuntiātōrum | renuntiātārum | renuntiātōrum | |
Dative | renuntiātō | renuntiātae | renuntiātō | renuntiātīs | renuntiātīs | renuntiātīs | |
Accusative | renuntiātum | renuntiātam | renuntiātum | renuntiātōs | renuntiātās | renuntiāta | |
Ablative | renuntiātō | renuntiātā | renuntiātō | renuntiātīs | renuntiātīs | renuntiātīs | |
Vocative | renuntiāte | renuntiāta | renuntiātum | renuntiātī | renuntiātae | renuntiāta |