remollir
Catalan
Etymology
re- + moll + -ir
Verb
remollir (first-person singular present remolleixo, past participle remollit)
- (transitive) to soften
Conjugation
Conjugation of remollir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | remollir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | remollint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | remollit | remollida | |||||
plural | remollits | remollides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | remolleixo | remolleixes | remolleix | remollim | remolliu | remolleixen | |
imperfect | remollia | remollies | remollia | remollíem | remollíeu | remollien | |
future | remolliré | remolliràs | remollirà | remollirem | remollireu | remolliran | |
preterite | remollí | remollires | remollí | remollírem | remollíreu | remolliren | |
conditional | remolliria | remolliries | remolliria | remolliríem | remolliríeu | remollirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | remolleixi | remolleixis | remolleixi | remollim | remolliu | remolleixin | |
imperfect | remollís | remollissis | remollís | remollíssim | remollíssiu | remollissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | remolleix | remolleixi | remollim | remolliu | remolleixin |
Further reading
- “remollir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “remollir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “remollir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “remollir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.