Arimathaea
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἁριμαθαίᾱ (Harimathaíā).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /aː.ri.maːˈtʰae̯.a/, [äːrɪmäːˈt̪ʰäe̯ä]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /a.ri.maˈte.a/, [ärimäˈt̪ɛːä]
Proper noun
Ārimāthaea f sg (genitive Ārimāthaeae); first declension
- Arimathea
Declension
First-declension noun, with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Ārimāthaea |
Genitive | Ārimāthaeae |
Dative | Ārimāthaeae |
Accusative | Ārimāthaeam |
Ablative | Ārimāthaeā |
Vocative | Ārimāthaea |
Locative | Ārimāthaeae |